Hallo lieve allemaal,

Deze week was mijn laatste week op het project en dit heb ik vrijdag kunnen afsluiten. Het was een erg drukke week, dus de tijd vloog om. Zoals ik in de vorige brief al schreef, zou ik wat dingen aanschaffen voor de kliniek van het geld dat ik voor mijn jubileum had gekregen. Dus woensdagmiddag op stap met de accountant richting Swedru. Het was hier natuurlijk weer superdruk, want er lijkt wel elke dag markt te zijn. Ik was wel erg blij dat er iemand met me mee was, want ik had het alleen niet gered. Volgens afspraak zou de gift aan de kliniek bestaan uit: 4 stoelen, krukjes, bekleden van de matrassen, en een voedselpakket, bestaande uit: rijst, suiker, olie, vis en water. Eerst maar voor het eten. Ik begreep helemaal niets van het systeem. Bij mw A bestelling opgeven, zij gaf weer een briefje door, mw B ging het halen, kreeg ik weer een briefje terug voor betalen, betalen bij kassa 1, mw C gaf mij ook weer een briefje. Dit briefje moest ik weer laten zien bij de uitgang. Hier werd het getekend door mw D en toen was het klaar. Ja… dat dacht je. Dit gold voor het onderdeel suiker. Voor vis en olie, hetzelfde verhaal, maar dan bij kassa 2. En ik had ook nog wat frisdrank en koekjes bedacht, en je raadt het al, weer een andere kassa. Maar goed, is een manier om werkgelegenheid te scheppen toch ! Alleen de rijst was op, dus naar een andere winkel en geslaagd. Toen voor de stoelen. 2 week geleden had de accountant de prijzen opgevraagd, maar dankzij de inflatie, nu al weer verhoogd. Zo snel gaat dat ! Toen de matrassen ingeladen en moest het water nog worden gehaald. Water wordt verkocht in plastic zakjes van een halve liter. In een grote zak zitten 30 zakjes. En dan 10 pakketten, was een heel gewicht.

Donderdag even allemaal bij elkaar gezeten, de drankjes en koekjes uitgedeeld en het eten. We hebben met zijn allen de moeders ontzettend blij gemaakt. Voor het verdelen van de rijst en suiker hadden ze zelf wel een systeem. Er werden allerlei schalen , zakken en emmers aangedragen en alles werd eerlijk verdeeld. Prachtig om mensen zo blij te kunnen maken ! De moeders had ik uitgelegd dat het niet alleen een gift vn mij was, maar ook namens familie collega’s e.d. Dus namens de moeders allemaal ontzettend bedankt !

De volgend morgen zat ik aan het ontbijt en vertelde een huisgenote dat er 3 moeders voor mij waren gekomen. Ze kwamen als afvaardiging van alle moeders mij ( en jullie ) bedanken : You have overwhelmed us ! Prachtig ! In Ghana is het gebruikelijk om bij een gift persoonlijk naar het huis toe te komen om te bedanken. Tja, en houd het dan maar droog……..

Ook wil ik nog even aandacht besteden aan een ander project dat ook onder de zorg van de Salvation Army valt. In Duakwa is een school, alleen bestemd voor wezen en de allerarmsten. M.b.v. social workers wordt de thuissituatie bekeken, en onderzocht of er toch niet nog ergens een familielid is, die iets voor het kind kan betekenen. Als de situatie erg schrijnend is, dan wordt dit kind op deze school geplaatst en probeert de Salvation Army ze te helpen met schooluniformen, boeken en in het verleden ook met een maaltijd, zodat deze kinderen in ieder geval 1 fatsoenlijke maaltijd per dag kregen. I.v.m. minder inkomsten vanuit donaties e.d. heeft de Salvation Army de maaltijdvoorziening moeten schrappen. Ook hebben ze de onderwijzer, die rolstoelgebonden is, ondersteund bij deze baan en bij het toegankelijk maken van de school.

Deze keer heb ik nog een paar foto’s bijgesloten van de orthopedische werkplaats. Want het is toch wel erg fantastisch wat ze allemaal kunnen maken, met inferieure materialen en gereedschap.

En hiermee is een eind gekomen aan mijn fantastische tijd op het project. Heb ontzettend genoten van het werk, het pure contact, en de ongecompliceerde en ongeorganiseerde rust.. Maar ook de Ghanees beter kunnen leren kennen. Een Ghanees lacht en is blij van buiten, maar huilt van binnen . Zo omschreef een Ghanees zijn volk. Erg treffend.

Inmiddels is het zaterdag. Klaas Peter is heelhuids aangekomen en onze vakantie is nu begonnen. Deze site was bedoeld om jullie in contact te brengen met mijn belevenissen en project. Het project is nu afgesloten en dit is de laatste brief. Wij gaan nog even fijn vakantie vieren en komen over 2 week terug in Nederland.

Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor het lezen van mijn verhalen, voor jullie lieve reacties en hoop hierdoor Ghana en Nederland wat dichter bij elkaar te hebben gebracht.

Liefs van Marieke