Hallo allemaal !

Regelmatig komen er dingetjes voorbij die hier anders werken dan bij ons.

Zo eet men, waar en wanneer men wil, maar dus niet met elkaar. Volgens afspraak zou ik afgelopen weekend koken. De voorafgaande week had men al geregeld dat de benodigde aardappels in huis werden gehaald. Die moesten uit het dorp verderop komen. Zaterdag gezamenlijk naar de markt in Swedru gegaan voor de noodzakelijke dingen voor de maaltijd. Maar ja, hoe maak je een Nederlandse maaltijd in Ghana. Eerst kwamen we bij een vleeskraam, waar het vlees lekker buiten lag, onder de vliegen, en de slager trots vertelde dat de koe gister was geslacht. De koeienstaart hing er nog aan. Mmmmm, toch maar geen vlees. En groente: ik kon kiezen uit tomaten, tomaten, tomaten, uien, pepers of wortels. Het laatste dus. Voor vlees lukte het bij een winkeltje bevroren worstjes te kopen. Weer thuisgekomen, was er weer geen stroom, dus de worstjes waren snel ontdooid. De aardappels eerst gekookt en later opgebakken met groente en salade van tomaat. De maaltijd stond binnen een uur op tafel. Oh ja, en een toetje: dat werd verse ananas. De familie was voor de zekerheid ook met hun standaardmaaltijd begonnen, al om 2 uur, want anders was het om 6 uur niet klaar. Afspraak was : op z’n Hollands, dus gezamenlijk aan tafel, met z’n negenen. Aangezien men hier altijd met zijn handen eet (en wel de rechterhand !) was vorken gelijk een probleem. Maar met een lepel lukt het ook. Dat je dan ook aan tafel blijft zitten tot iedereen klaar is, was ook nieuw. Afgesproken, dat we dit nog een keer over gaan doen. Want wat vonden ze de aardappels lekker !

De televisie is hier eg belangrijk. Staat de hele dag aan, als er stroom is. Grappig is, dat er om de 2 uur een melding komt: gezondheidswaarschuwing: u kijkt al 2 uur televisie. Zou dit het grootste gezondheidsprobleem zijn hier ?

Als er een begrafenis is, dan worden de kleuren rood en zwart gedragen.

Er wordt regelmatig gevraagd, waarom ik mijn trouwring rechts draag. Ja, weet ik eigenlijk ook niet.

Als een baby wordt geboren, krijgt hij eerst de naam van de dag: bijv maandag of dinsdag. De baby blijft voorlopig binnen. De ouders bepalen wanneer de baby naar buiten mag en aan iedereen geshowd gaat worden en dan krijgt de baby pas een naam. Soms pas na 3 maand. En dan wordt er een feest gegeven.

Zwangerschapsverlof kennen ze niet voor de bevalling. Je werkt tot je bevalt. Daarna heb je nog wel verlof.

Badderen doet iedereen hier minimaal 2 x per dag. Ook is men erg netjes op kleding.

Zowel mannen als vrouwen strijken hier.

Ik heb hier nog niemand zien roken.

En van alles wordt op het hoofd gedragen: soms zelfs gasflessen !

Drinkwater wordt verkocht in plastic zakjes van een halve liter.

Iedereen helpt hier iedereen. Ook financieel. Dan weet je, dat als jij het moeilijk hebt, mensen jou ook zullen helpen.

Als schoonheidsideaal geld hier: hoe dikker hoe mooier. Dat is een teken van welvaart, je kan genoeg te eten kopen. Ze doen dan ook erg hun best om mij zoveel mogelijk te laten eten, zodat Klaas Peter straks kan zien, dat ze goed voor me hebben gezorgd.

En met pensioen ga je hier op je 60-ste. Maar de levensverwachting ligt rond de 70.

Zo, dat waren even wat cultuurverschillen die in de loop van de weken voorbij zijn gekomen. En oh ja, je hebt geen stroom nodig om te wassen, als je geen wasmachine hebt. En wat het water betreft: de Ghanezen berusten hier makkelijk in, want ze weten, dat het wel weer komt. En dan kan je weer wassen. Heerlijk als je niet overal een punt van kunt maken !

Dit was het weer voor nu. We hebben de hele dag geen stroom, dus ik moet dit snel afmaken, anders kan ik het niet meer zien.

Weer alle liefs uit het prachtige Ghana !

Marieke