Hallo lieve allemaal !

Allereerst Iedereen ontzettend bedankt voor de leuke en lieve reacties die jullie geplaatst hebben bij de verslagen !

Deze keer wat uitgebreide informatie over het werk. De rehabilitation clinic valt onder de Salvation Army Health Center. Zij bestrijken een groot gebied. In het Health Center komen dagelijks zo’n 70 patiënten naar de poli. Dit Health Center heeft vooral een regionale functie. Bij complexe problemen worden patiënten doorverwezen naar Swedru, een grote plaats hier ca 20 km vandaan met een groot ziekenhuis.

De rehabilitation clinic is vrij uniek, en de patiëntjes komen soms van ver. Ze blijven minimaal een maand en worden samen met hun moeder of oma opgenomen. Ze moeten hier een bijdrage voor betalen en zorgen zelf voor het eten, schoonmaken en de was. Er zijn 3 slaapkamers, waar ze met de kinderen verblijven, met minimale voorzieningen. Momenteel zijn er 12 kinderen in de leeftijd van 3 week tot 14 jaar. Er is dagelijks een assistent aanwezig, die helpt bij het omdoen van spalken e.d. en met de kinderen oefent en speelt. De lokale fysiotherapeut (zeer ervaren) is hier 2 dagen in de week, is verantwoordelijk voor de kliniek en de poli. Nu ik er ook ben kan er meer therapie geboden worden. De middelen zijn: vooral veel oefenen. We hebben een loopbrug, rollators (van hout) 2 looprekjes en ik ontdekte nog een ‘statafel’ . De kinderen die problemen hebben met het zitten hebben een speciale stoeltje, waarin ze gesteund kunnen zitten voor stimulatie en eten. Deze worden gemaakt in de orthopedische werkplaats. Ook de houten krukken, spalkjes(van pvc-buis) en aangepaste schoenen komen hier vandaan. Van de OIM had ik heel wat leer gekregen om mee te nemen en dit kwam erg goed van pas. Het is lastig en duur om hier goed en dik leer te krijgen en schoenen slijten snel. Ook rubber voor zolen is schaars. Kortom, de materialen en middelen zijn beperkt, omdat de kliniek grotendeels draait op sponsoring.

Het grootste deel van de opgenomen patientjes heeft een Cerebral palsy of klompvoetje(s). Wanneer je als 6-jarig cerebral palsy patientje tot nu toe alleen maar hebt kunnen liggen en een beetje zitten is er een lange weg te gaan. Vaak worden deze kinderen verstopt, uit schaamte of onmacht. In de dorpen zijn contactpersonen die de kinderen verwijzen opsporen en naar de poli verwijzen. Als opname nodig is voor intensieve therapie dan wordt door de therapeut geadviseerd en is de beslissing aan de familie. De behandeling van de kindjes met klompvoetjes bestaat uit het geven van nachtspalkjes en voor overdag schoentjes, die m.b.v een soort stangetje met elkaar verbonden zijn om de juiste stand te stimuleren. En met succes ! Maar wonden is ook een probleem, als gevolg van kruipen en slechte hygiëne. Tot zover over de kliniek. De bijgevoegde foto’s vertellen hun verhaal.

Maar hoe gaat het nu met mij ? Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin ! Geen gedoe over rapportages (hoewel ik voor mezelf wel steeds aantekeningen maak) , geen tijdsregistratie, maar puur om waar het in ons vak eigenlijk over gaat, maar wat we onderweg een beetje kwijt dreigen te raken in ons overgeorganiseerde Nederland. En nog steeds goed gezond !

Ik hoop dat het jullie allemaal nog steeds goed gaat in Nederland en de lieve groeten !

Marieke

P.S. Wordt het in Nederland al een beetje lente ?