Hallo,

Zoals jullie gemerkt hebben, waren er bij de laatste brief geen foto’s. Het modem dat ik in Accra had gekocht was niet de juiste provider voor deze regio. De brief lukte nog net. Ik ben nu in het bezit van een ander modem en dit gaat nu super ! Dus hoop dat het nu ook met de foto's lukt.

De afgelopen dagen zijn eigenlijk werkdagen geweest.

De dagen beginnen hier vroeg, rond 5 uur/half 6, want dan is het nog niet zo warm en gaan de kinderen richting school. Voor mij begint de dag om 7.30. Bij de kliniek beginnen ze dan de dag met zang en meditatie en evt mededelingen. Religie is ontzettend belangrijk hier in Ghana. En dat heb je te respecteren. Maandag was een moeilijke start, want er was dit weekend een medewerker van de kliniek overleden. Als iemand hier overlijdt, blijft hij soms wel 1-2 maand in het mortuarium, totdat de familie genoeg geld bij elkaar heeft geschraapt voor de begrafenis. Niks verzekering dus.

Ook was het vanmorgen wederom douchen op zijn Ghanees, oftewel, we zitten al 2 dagen zonder stromend water. Wel is er een groot reservoir op het terrein, wat dit grote gezin van water voorziet. Dit wordt in emmers aangeleverd (een meisje draagt dat op haar hoofd naar binnen) en in een grote drum bewaard. Douchen is dan dus, gieten vanuit een emmertje. Ook stroom is er tegenwoordig vaker niet dan wel. Merk nu al dat ik niet meer denk: oh, de stroom valt uit, maar : yes ! we hebben stroom !

Om 8 uur heb ik mijn ontbijt, dat meestal bestaat uit witbrood. Maar vanmorgen ‘Brinta”, eindelijk vezels ! Ook niet gezellig met zijn allen om de tafel. Hier eet je waar en wanneer je wilt en speelt privacy een belangrijke rol. Ghanezen zijn overigens geen ontbijters. De laatste dagen heeft mijn ‘gastheer’ mij wel gezelschap gehouden, want hij wilde eens ondervinden hoe dat voelt: ontbijten.

Dan naar de kliniek. De maandag en donderdag zijn ook de dagen dat er op de revalidatieafdeling een soort poli wordt gehouden. Deze maandag was het rustig, maar 7 patiënten. Ondertussen een begin gemaakt in de kliniek, waar de 10 kinderen er al klaar voor waren. De moeders doen ontzettend hun best om mij de lokale taal : Twi, te leren, maar helaas, nog weinig succes! Zo moeilijk ! De leeftijd van de kinderen loopt uiteen van 3 weken, tot ca 14 jaar. De behandeling bestaat uit veel oefeningen doen, soms samen met de moeders. Het voornaamste doel is: hoe kun je deze kinderen aan de loop krijgen, want een rolstoel, rollator of rekje, is geen optie in deze omgeving of in combinatie met taxi of busje. Ze hebben bijv lange beenspalken, gemaakt van pvc-buis. Het lopen zal echter niet voor elk kind haalbaar zijn. De ouders komen namelijk niet snel met een gehandicapt kind naar een kliniek. En als ze al 7 jaar zijn en erg spastisch, is dit niet makkelijk. Er is elke dag een assistent aanwezig die met de kinderen oefent en speelt. De reguliere therapeut komt gewoonlijk 2 x per week, maar ik ben er nu elke dag. De achterspalken e.d. worden in de orthopedische werkplaats gemaakt. Ook worden hier stoeltjes gemaakt om het zitten te trainen. Foto’s hiervan komen nog wel hoor !

De lunch is hier altijd een warme maaltijd, iets met rijst of noedels. In de middag nogmaals naar de kliniek en de werkdagen sluiten hier rond 14.30. En dat is bij deze temperatuur wel prettig.

Het avondeten is vaak een plaatselijk groente, die nogal zacht wordt gekookt. Voor mij worden gelukkig niet te veel kruiden toegevoegd. Vis en kip zijn de favoriete vleessoorten. Toetjes of andere zoetigheid zie je hier niet, want dat is een luxe, maar sinds ze doorhebben dat ik veel van fruit houdt, staat er regelmatig verse ananas of sinasappel bij het eten. Heerlijk ! Het lokale eten, dat wordt gestampt tot een soort deegbal en met saus wordt gegeten, hebben ze mij met opzet nog niet laten proberen, omdat ik dat niet gewend ben. Dat houd ik dus nog te goed.

Om half 7 is het hier donker. Dan is het ook niet wijs om nog buiten te zitten i.v.m. de muskieten. Dus dan hangt de hele familie lekker op de bank naar televisie te kijken. Lekker ontspannen. En omdat de dag vroeg begint, gaat iedereen op tijd naar bed.

Zo zien mijn dagen er momenteel uit. We gaan vrijdag nog even kijken of ik ook wat kan betekenen voor de gewone kliniek. We zullen zien.

Dat was het eerst weer voor vandaag. Hoop dat met jullie in Nederland alles goed gaat !

Groetjes van Marieke