Hallo allemaal!

Het is nu inmiddels zondag 15 februari. Als jullie dit lezen, dan betekent dit, dat het nu wel gelukt is met internet.

Op woensdag 11 februari aangekomen in Duakwa. We vertrokken rond 8uur vanuit Accra, en onderweg moest er nog van alles worden ingeslagen aan eten, bedoeld voor het weeshuis, van de coördinator, waar we langs zouden komen. Dit is een weeshuis voor kinderen van moeders met een geestelijke beperking, die daardoor niet voor hun kinderen kunnen zorgen. Momenteel geeft dit weeshuis plaats aan 29 kinderen, die hier worden verzorgd en wat basisonderwijs krijgen. Er zijn 5 verzorgers. Dit weeshuis is volledig afhankelijk van giften. Er is al een tekort aan de basisbehoefte: eten en kleding. Dit raakt je !

Vandaar zijn we doorgereden naar het project in Agona Duakwa. Dit bestaat uit een kliniek en een revalidatie afdeling. Het valt beide onder de Salvation Army Clinic. In de kliniek kunnen ca 30 patiënten worden opgenomen. Het richt zich op kleine ingrepen (zoals bijv keizersnee) en opname bij ziekte of bevalling. Verder is er een polikliniek voor allerlei aandoeningen, maar er worden vooral veel patiënten gezien met malaria en tyfus, En geen ebola hoor !

De revalidatieafdeling is opgericht omdat er regelmatig mensen naar de kliniek kwamen met kinderen met klompvoet, cerebral palsy e.d. De revalidatiekliniek biedt momenteel de mogelijkheid aan 10 kinderen om te worden opgenomen met hun moeder of oma voor intensieve revalidatie. Het gaat m.n. om Cerebral Palsy, klompvoetjes, contracturen e.d. Tevens wordt er 2 x per week een poli gehouden. Hier donderdag in meegedraaid met de lokale therapeut. Er waren ca 15 patiënten (zowel kinderen als volwassenen), met uiteenlopende aandoeningen: hydrocephalus (waterhoofd) CP, klompvoet, spina bifida, heupluxatie, polio, misvorming a.g.v. rachitis. Maar weten wat het is, wil nog niet zeggen dat je het kunt oplossen, want de mogelijkheden zijn beperkt. Ook is er een orthopedische werkplaats waar spalkjes, krukken en beugels worden gemaakt. Zal de volgende keer wat meer over de kliniek schrijven.

Ben nu een paar dagen in mijn gastgezin. Het hoofd van het gezin, is tevens het hoofd van de kliniek. Elke dag zie ik weer een nieuw gezicht, waarbij het voor mij niet altijd duidelijk is hoe de relaties zijn. Zoals nu, in het weekend is het volle bak (minimaal 10 mensen) . Mensen beschouwen het zorgen voor elkaar en onderdak verschaffen als iets vanzelfsprekend. Of je broer of zus bent maakt niet uit. Je bent familie, dat is voldoende. Maar ze zijn allemaal ontzettend aardig, gastvrij en vriendelijk. Het huis is voorzien van zo nu en dan stroom en water, maar alles went ! Gister naar een trouwerij geweest met het ‘gastechtpaar’, het was 1 groot feest, met dansen zingen e.d. Daarna nog bij de broer van mijn ‘gastheer’ geweest. Interessante gesprekken over de situatie in het land en de toekomst. Veel armen, zijn nog net zo arm als 25 jaar geleden. Missen basisbehoefte zoals eten en onderdak. Water komt nog uit de put, en afval/hygiëne is een probleem. Overal ligt afval. Verder zijn de wegen ontzettend slecht: allemaal gaten, wat autorijden tot een spannende bezigheid maakt.

Vanmorgen nog even het dorp ingewandeld en wat foto’s gemaakt. Aangezien ik de enige blanke in het dorp ben, ben ik een bezienswaardigheid, maar mensen zijn allemaal vreselijk aardig ! Ook de mobiele telefoon heeft hier goed opmars gemaakt. Ook facebook is hier en daar bekend, dus dan moet internet toch ook lukken ? Wat verder opvallend is, dat zowel mannen als vrouwen wassen, strijken, handelen, koken e.d. Daar wordt geen onderscheid in gemaakt. Dat gaat mooi in harmonie.

En verder is het hier warm, steeds warm, overdag en ’s nachts, maar het begint al te wennen. Wel begin deze week de bovenkant van mijn voeten verbrand door de zon, (hoe krijg je het voor elkaar !?) dus het is oppassen geblazen, het is ook veel te warm in de zon. Maar begint al mooi te genezen. Vandaag een rustdag en dan zullen we morgen kijken wat deze week zal brengen.

Voor zover eerst dit verslag.

Hoop dat in Nederland alles goed gaat. Hier in ieder geval wel! Veel leesplezier gewenst !

Liefs van Marieke