Hallo allemaal !

Dit verhaal komt vanuit Ghana, wat betekent dat ik goed ben aangekomen.

De overstap gelukt, de koffer lag op de band en er stond iemand om me op te halen, dus een goede start. Voor niks druk om gemaakt van te voren.

Ik verblijf nu een paar dagen in Accra, de hoofdstad , in een hostel van de organisatie. Helemaal prima. Een douche, wastafel en doorspoeltoilet zijn aanwezig, alleen……geen waterdruk. Dus alles vanuit een grote waterton regelen . Lukt ook prima, dan merk je pas hoeveel water je in Nederland snel verspilt.

Op zaterdag, 8-2, bij daglicht kunnen zien hoe mijn omgeving er nu uitziet. En dit is ook echt Afrika ! Emmers water worden op het hoofd gedragen, kinderen op de rug, ontzettend kleurrijke kleren en warm, erg warm. Dus het tempo gaat wat omlaag.

Vanmorgen werd ik uitgenodigd om mee te gaan naar de kerkdienst. Annelies haar uitspraak: de blanken hebben de klok en de afrikanen de tijd, was hier volledig op van toepassing. Het duurde ca 2 ½ uur. Maar het was 1 groot feest: zingen, dansen, klappen. Mooi om mee te mogen maken. Iedereen had zijn zondagse kleren aan, veel traditionele kleding, ik voelde me wel wat boers op mijn Birkenstocks.

Op 9-2 na het vroege ontbijt (7.00 uur), voordat het te warm is, eerst wat informatie over cultuur, gewoontes en taal. Daarna mee de stad in, met chauffeur en iemand van de organiatie, om geld te halen, een modem en telefoonkaart. Dankzij hun hulp werkt alles ! Ook nog heerlijk naar het strand geweest.

Hetwas de bedoeling om dit gisteravond allemaal te mailen, maar helaas geen stroom, nu al bijna 24 uur niet.

Dus komt er nog een dag info bij. Vandaag met de chauffeur naar de crafts-market geweest. Iedereen wou wat aan me verkopen. Het is duidelijk dat er nog weinig toeristen Ghana bezoeken. Voelde me hier wat minder op mijn gemak, en toen zijn we naar een andere markt gegaan, waar vanalles werd verkocht, van tomaten tot wasknijpers, dus een mengeling van geuren en kleuren. Foto's nemen werd hier niet op prijs gesteld. Voor de laatste boodschappen naar de lokale markt vlakbij, waar de sfeer erg gemoedelijk is.

Iedereen is hier even aardig en behulpzaam, dus er wordt goed voor mij gezorgd. Maar Ghanezen hebben het niet makkelijk. Doen er alles aan om wat geld te verdienen voor hun basisbehoefte: eten. Ik geniet enorm en vind het een voorrecht om hier deel van te mogen uitmaken.

Morgen vertrek ik naar Duakwa, het projest.

Liefs aan allemaal en tot het volgende verhaal !