Belevenissen

Hallo lieve allemaal !

Weer bedankt voor de leuke en lieve reacties ! Fijn dat jullie dit met plezier lezen !. En nu is het weer tijd voor een nieuw verhaal.

Donderdag even heel stoer, alleen het dorp in geweest. Fout tijdstip, want de school kwam net uit. En je raadt het al, direct een hele sliert giechelende kinderen achter mij aan. Voordeel was, dat ze me wel konden wijzen, bij welke shop ik moest zijn, maar toen was ik er ook wel klaar mee. Je kunt ook niet gewoon groeten en doorlopen. Mensen willen altijd even weten hoe het met je gaat, en waar je logeert e.d. Gelukkig had ik me deze keer wel ingesmeerd tegen de zon, want even naar het dorp, is niet even op zijn Hollands. Toch is al die levendigheid leuk. En zo zie je van alles langskomen. Wist je dat je zelfs een naaimachine op je hoofd kan dragen ? (was te laat voor een foto, helaas )

Vrijdagwas een gewone werkdag. Wel zijn er wat verschillende opvattingen over werken. Vanmiddag was de assistent ook in de oefenzaal, ging zitten en viel in slaap. Ik was de enige die dit vreemd vond. Maar goed voor hem, dat hij geen tijdsregistratie hoeft bij te houden.

Dit weekend staat in het teken van de naamgeving van de tweeling, de kleinkinderen. Het wordt dan de eerste keer dat de tweeling aan iedereen geshowd gaat worden.

De voorbereidingen begonnen al op vrijdag. Iedereen vroeg op om de grote hoeveelheid was te doen. Ook zouden er allerlei familieleden komen om te helpen koken. Aan het eind van de middag kwam de oudste dochter met het busje. Openbaar vervoer is hier prima geregeld, veel busjes en taxi’s. Ik zag haar over de oprit aan komen lopen en dacht………..zie ik dat goed ? Ze had een geit bij zich. Die heeft gezellig met haar een uur in het busje gezeten. Toen had ik al het vermoeden, dat deze geit niet bleef logeren. En inderdaad, stond de geit op het menu voor het feest. De messen werden gescherpt en daar ging de geit ! Ik kon het niet nalaten om hier wat foto’s over toe te voegen.

Zaterdag was het feest gepland voor de naamgeving. Vanaf 8 uur druppelden de eerste gasten binnen. Allemaal netjes gekleed. Sommigen in de traditionele kleding. Er was een soort pastoor die een kleine dienst leidde. De kinderen kregen hierbij een dopje water en Fanta aangeboden: symbool van eerlijkheid en geluk. Verbaasde me er over dat de televisie gewoon aan bleef staan, kon je ondertussen sport volgen. Niemand die zich hier aan stoorde, maar ik moest op mijn handen zitten, om niets te doen. Ook vind iedereen het heel normaal dat er tijdens zo’n dienst getelefoneerd wordt. Raar om te zien, dat zo’n man in traditionele kleding opeens zit te telefoneren. Maar ik weet zeker dat er geen ingebouwd zakje is voor het mobieltje. Gelukkig hadden we tot 11 uur stroom, want met 20 man in een kamer is een ventilator wel prettig. Daarna was het feest met muziek. Voor iedereen was er eten en drinken. Een gezellige boel !

Van zaterdag op zondag bleven er nog zo’n 20 mensen slapen, dus dat vroeg wat organisatie vanmorgen om op tijd klaar te zijn. Want vandaag was er een kerkdienst waarin de tweeling ook aan de gemeente werd voorgesteld. Toen moest iedereen in de auto. Met 4 vrouw op de achterbank bij 30 graden is een uitdaging. De dienst begon om half 9 en was om 11 uur afgelopen. Zo’n kerkdienst met allemaal zingen en dansen is gewoon een feest. Iedereen laat zich lekker gaan. Mooi om zoiets mee te maken. Allemaal heel ongedwongen.

En nu is het al weer zondagmiddag. De tijd vliegt. Nog 2 weken en dan zit het er hier al weer op. Probeer zo veel mogelijk in me op te nemen en vooral ook de mooie en positieve dingen mee te nemen. De minder mooie dingen maken je bewust van de voorrechten en vanzelfsprekendheid waar wij in Nederland mee te maken hebben. Vind het nog steeds een voorrecht om beide te mogen zien en beleven !

Weer alle goeds en gezondheid gewenst voor iedereen in Nederland. En wees zuinig op elkaar !

Liefs Marieke

Reacties

Reacties

Loeska

Hallo Marieke. Nou zegt wat een leuk verhaal, je maakt van alles mee, en zo als je het schrijft ziet ik het voor me. Nou leuk hoor , je kunt als je thuis bent wel een boek schrijven ( ha,ha, ) kijk weer uit naar je volgende verhaal. Doei groetjes , liefs Frans ,Loeska

klaas Peter

De verhalen zijn weer indrukwekkend en de foto's spreken voor zich. Fijn dat het allemaal zo mooi gaat ondanks de armoede om je heen. Nog 2 weekjes en dan mag ik samen met jou daar ook de sfeer proeven.

Liefs KP

Jannie

Hallo Marieke. Wat weer een geweldig verhaal. Mooi dat het goed met je gaat . Wat leuk die tweeling. Hoe heten ze of ben je vernoemd. Dat zou leuk zijn. Heel veel plezier en ik zie uit naar je volgende verhaal. Veel liefs en dikke tuut Jannie.

Ria

Geweldig zo'n assistent. Daar heb je wat aan. Haha.
Moet je hier eens proberen.
Ik ben ook wel benieuwd hoe de tweeling heet.
O en die arme geit, zo'n mooi beestje.
Wij houden geiten voor de 'leuk' en in Ghana slachten ze hem( sorry haar).
Geniet nog maar even daar. Erg leuk om te lezen. Ik zie het helemaal voor me.
groetjes Ria

anneke

Wat weer een prachtig, indrukwekkend verhaal en dito foto's. Je verhaal voorgelezen aan Froukje, die hier het weekend was met man en kind. Samen alle foto's bekeken die je tot nog toe gestuurd hebt. Mooi !! Dat mensen , ondanks de armoede , zo feest kunnen vieren en God loven en danken. En blij zijn met een houten rollator en een veel te groot looprekje. Bijzonder ! Geniet er nog van de laatste weken ! Liefs, Anneke

Corine

Mooie scherpe foto's, Marieke. Fraaie kleding. Dragen de kinderen schooluniformen?
Leven in Afrika is toch heel anders, hè. Maar ook weer niet. De ouders met hun zorg en liefde voor hun kinderen is overal gelijk. Veel gelachen om je verhaal. Nog fijne weken toegewenst. Groetjes uit een nat Friesland,

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active